[ Pobierz całość w formacie PDF ]

a także w oparciu o wszystkie dowody miłości bliz
niego, jakie w okresie okupacji Polacy
wyświadczyli prześladowanym %7łydom, domagamy się zaprzestania tej kłamliwej i
krzywdzącej propagandy oraz jej prowokowania.
Sobór Watykański Drugi w Deklaracji o stosunku do religii pozachrześcijańskich jasno
określił zasady odnoszenia się do chrześcijan między innymi do wyznawców religii Starego
Testamentu. Biskupi polscy przypominają wszystkim te zasady ze względu na ich głęboko
humanitarną treść.
7. To wszystko - powodowani troską o same podstawy moralności społecznej i publicznej -
my, biskupi polscy, przekazujemy duchowieństwu i wiernym, którzy pełni są tej samej troski
co my. Na Jasnej Górze niejednokrotnie już polecaliśmy i oddawaliśmy Matce Bożej
Królowej Polski nasz Naród. Uczyniliśmy to w szczególny sposób w dniu 3 maja 1966 r. Dziś
znowu to czynimy i wszystkich do tego wzywamy. Myśl nasza biegnie zwłaszcza do
młodzieży studiującej i pracującej. Zawierzamy Maryi Królowej Polski te wszystkie
szlachetne pragnienia lepszego człowieczeństwa i lepszego społeczeństwa na dziś i na
przyszłość, jakie tkwią właśnie w młodzieży. Błagamy Matkę Najświętszą, aby pragnienia te,
bezcenne zadatki przyszłości naszego Narodu, nie zostały zmarnowane. W tym duchu
łączymy się ze wszystkimi, którym leży na sercu dobro wspólne.
Jasna Góra, dnia 3 maja 1968 r.
Listy pasterskie Episkopatu..., s. 525 - 526.
1968 r., sierpień 15. Słowo Biskupów polskich w sprawie uwięzionego na Jasnej Górze
obrazu nawiedzenia.
Zarówno do Sekretariatu Episkopatu, jak do Sekretariatu Prymasa Polski, a także do
poszczególnych Kurii Biskupich napływają liczne zapytania wiernych o losy obrazu
nawiedzenia Matki Bożej Częstochowskiej. Uważamy więc za nasz obowiązek podać do
wiadomości wiernych, co następuje:
Przypominamy najpierw, że kopia Cudownego Obrazu Jasnogórskiego, pobłogosławiona
przez Ojca Z
więtego Piusa XII w Rzymie na wędrówkę po Polsce, rozpoczęła święte
nawiedzenie diecezji i parafii 26 sierpnia 1957 r. Przez dziewięć lat do roku Tysiąclecia
Chrztu Polski nawiedziła dziesięć diecezji, niosąc wszędzie błogosławieństwo, radość i pokój.
W roku 1966 zostało na kilka miesięcy przerwane programowe nawiedzenie diecezji, aby
obraz Służebnicy Pańskiej i Królowej Polski, pełniącej swoje pokojowe zadanie, mógł być
obecny na uroczystościach milenijnych na historycznym Szlaku Tysiąclecia.
Od uroczystości milenijnych w Krakowie zaczęły się jednak dziać rzeczy niezrozumiałe i
niczym nie usprawiedliwione: zmienianie przez czynniki państwowe trasy przewożenia
obrazu wbrew programowi ustalonemu na Konferencji Episkopatu; zatrzymywanie go przez
organa MO i przewożenie siłą do innych niż należało kościołów lub na Jasną Górę. Tak było
w Krakowie, Lublinie i Olsztynie.
Szczególnie drastyczna była spraw podczas Millenium w stolicy. W drodze z Fromborka do
Warszawy w obecności Prymasa Polski i wielu biskupów obraz otoczony został przez
zmotoryzowaną milicję i mimo protestów ze strony władz kościelnych, został przemocą
zabrany i przewieziony do katedry warszawskiej inną niż uprzednio ustaloną trasą. Tu
przebywał około 3 miesięcy, co tak dobrze pamięta lud stolicy. Wobec tych trudności i
przeszkód biskupi polscy zmuszeni byli pozostawić obraz w katedrze warszawskiej, aby nie
narażać go na zniewagi. Odtąd nie było już świętego obrazu nawiedzenia na żadnej
uroczystości milenijnej.
Episkopat polski postanowił jednak prowadzić dalej dzieło nawiedzenia diecezji. Dlatego 2
września 1966 r. biskup katowicki wraz z towarzyszącymi mu kapłanami przejęli obraz z
katedry warszawskiej, aby go przewiez
ć do Katowic, gdzie od 4 września miało być podjęte
dalsze nawiedzenie w diecezji śląskiej. Pod Będzinem organa MO, nie licząc się z osobą
biskupa, odebrały siłą obraz i przewiozły na Jasną Górę, z surowym zakazem przenoszenia go
stąd kiedykolwiek.
Od 2 lat obraz nawiedzenia więziony jest na Jasnej Górze pod strażą wozów milicyjnych,
które dniem i nocą pilnują bram wjazdowych klasztoru. Niemal każde wyjeżdżające z Jasnej
Góry auto jest zatrzymywane, otwierane i sprawdzane, a bardzo często organa MO żądają
okazania dowodów osobistych. Widocznie jednak władze państwowe czują wielką
niestosowność tak wyraz
nego ograniczania wolności Kościoła w Polsce i swobody kultu
religijnego ludzi wierzących, dla których nawiedzenie miało zawsze charakter ściśle
kościelny i religijny, skoro starają się przesłonić fakt uwięzienia obrazu przed
społeczeństwem, a zwłaszcza przed gośćmi zagranicznymi. Ilekroć bowiem zbliża się dzień
licznych pielgrzymek lub mają przybyć na Jasną Górę wybitniejsi goście zagraniczni,
tylekroć znikają na krótki czas wozy milicyjne, by natychmiast powrócić po wyjez
dzie gości.
Wysunięto żądanie, by Ojcowie Paulini zobowiązali się do zatrzymania obrazu na Jasnej
Górze. Jest to naruszenie praw Episkopatu Polski, który jest właścicielem obrazu.
W takich warunkach wprawdzie w dalszym ciągu odbywa się nawiedzenie Matki
Najświętszej, jednak bez obrazu, przy pustych ramach, co miało miejsce w diecezji
katowickiej. Obecnie nawiedzenie bez obrazu przeżywa archidiecezja krakowska. Na-
wiedzenie dokonywane bez obrazu Matki Bożej jest widomym naruszeniem praw religijnych
wierzącego Narodu i świadectwem prawdziwej rzeczywistości w obliczu całego świata.
Episkopat Polski zwracał na to uwagę odpowiednich władz państwowych, wskazując na
bezpodstawność zatrzymywania obrazu, niestety, jak dotąd - bezskutecznie.
Powiadamiając o tym wiernych, my, biskupi polscy, ponawiamy nasz protest wobec
krzywdzącego Kościół i uczucia ludzi wierzących faktu więzienia jasnogórskiego obrazu
nawiedzenia.
Równocześnie kierujemy do wszystkich wiernych gorącą zachętę, aby szczególnie od
dzisiejszego święta Matki Bożej Wniebowziętej do uroczystości Matki Bożej Jasnogórskiej w
dniu 26 sierpnia, przez modlitwy i ofiary wynagradzali Matce Najświętszej za zniewagi,
jakich doznaje w naszej Ojczyz
nie; aby wypraszali również łaskę dalszego nawiedzenia w
obrazie, jako oczekiwanego znaku upragnionej wolności Kościoła w Polsce. [ Pobierz całość w formacie PDF ]