[ Pobierz całość w formacie PDF ]

fajro.
La indiano eç ne movi¸is.
 Plej baldaû ni provos, çu brulvundado per ardigita
fero havos la saman efikon.
 Rapida Fajro ne timas torturojn! trankvile diris la
indiano.
 Silentu, hundo! kriegis la viro, kies vangojn kresk-
kovris barbo,  ni tuj konvinki¸os.
Li enpuÿis en la fajron longan trançilon kaj okuluman-
te atendis, ke ¸i ardi¸u ¸is ru¸a koloro. Chess sen mal-
plej granda bruo preparis la pafilon al ekpafo. Post mo-
mento la kanajlo eltiris la trançilon el la flamoj kaj ten-
ante ¸in super la kapo, proksimi¸is al la ru¸ulo. La pafilo
de Chess ekbojis kaj la trançilo, forpafita el la mano de
la krudulo, enflugis la riveron.
 Çiuj tri la manojn supren! tondris tra la mallumo la
voço de la nevidebla Chess.  Rapidu, mi kalkulos ¸is tri
 unu   ne estis bezone plu kalkuli, la manoj montris
al la firmamento.  Ne movi¸u de la fajro, kriis Chess
66
JUSTA CHESS
eLIBRO
ekrimarkinte provon de unu el ili pri salto en la mal-
lumon. Kuglo, akompananta la vortojn, forpafis pinton
de la orelo de la bandito.
 Çu mia ru¸a frato povas movi¸i? Chess alparolis la
ru¸ulon.
 Jes, sonis la respondo.
 Nu, li forrampu al mi, li certe trovos la direkton laû
mia voço.
La indiano rampis pene en la sablo kaj tra herbo, dum
Chess ne çesis observi la triopon de humiligitaj perfortu-
loj. Kiam la ru¸ulo alrampis ¸is li, Chess rapide klini¸is
kaj per unu sola movo de trançilo transtrançis liajn ÿnu-
rojn.
 Nun, la ru¸a frato reiru al la blankaj lupoj kaj forpre-
nu iliajn armilojn, ordonis Chess. La indiano ¸oje obeis.
 Mi donos al vi, malbenito, kvinonon de la rabaîo, se
vi kuni¸os kun ni! vokis unu el la kanajloj al Chess.
 Silentu kaj ne movi¸u! kririproçis lin Ryen.
La ru¸ulo dume, protektita de la pafilo de Chess, sen-
armigis la rabistojn. Li faris sian laboron tiel zorgeme, ke
li eç ne lasis al ili pinglon.
 Çu la ru¸a frato estas preta? demandis Chess.
 Jes.
 Nun malaperu, hontoj de la blanka raso! Malaperu
kaj ne kura¸u reveni aû alian fojon mi pafos sen averto
kaj mi ne lasos ravi¸i de nebezonata mizerikordo.
67
JUSTA CHESS
eLIBRO
 Ni pereos en la dezerto sen armiloj, petis unu.
 Eble, ne estos doma¸o pro vi. Sufiçe da paroloj, iru
marÿe malsupren preter la rivero, ordonis Justulo.
 Kaj çu vi ne volus almenaû diri al ni, pri kiu ni de-
mandu, se ni serçus foje vin?
 Pri Chess Ryen oni diros al vi çie! laûte proklamis
Chess.
 Damne! ekkriis unu el la rabistoj kaj samtempe çiuj
tri ekkuregis kaj malaperis en la arbaro.
Chess rigardis post ili pripensante, kial la eldiro de lia
nomo impresis en unu el ili tiel eksterordinare.
 Çu mia blanka frato estas la granda Chess Ryen 
Justulo? aûdi¸is estimplene la indiano.
 Jes.
 Granda Manitou kondukis çi tien viajn paÿojn. Mia
vivo apartenas al vi kaj mi kondukos vin al granda tro-
vejo, kie kuÿas sur unu loko pli da oro ol en la tuta ce-
tera lando.
 Plej baldaû ni kunprenos la armilojn kaj poste ni re-
venos al mia kunulo.
 Via kunulo estas ankaû mia kunulo! firme prokla-
mis la komanço.
Post duonhoro bonvenigis ilin la gaja jelpado de Ful-
mo kaj la voço de Dick.
 Haltu, mi estas celanta en vin!
68
JUSTA CHESS
eLIBRO
 Çu vi eble volas min pafmortigi, kunulo? ridetis
Chess, fiera, ke lia lernanto ne forgesas singardemon.
 Mi havis feliçon, mi kondukas indianon portanta kel-
kajn ferajn ludilojn.
Ili sidi¸is en mallumo nevolante per bruligita fajro
allogi la atentemon de iu el la valo de la rivero. La indi-
ano rakontis flustre, kiel li estis hieraû kaptita de triopo
de desperuloj, kiel ili devigis lin, ke li malkaÿu la sekre-
ton de riça trovejo, kiel li ne volis paroli estante konvin-
kita, ke oro en la manoj de malbonaj homoj naskus de-
nove nur malbonon. Chesson kaj lian kunulon li volis tuj
konduki al la trovejo, çar çe Chess oro i¸os ilo de bono.
Neniu dormis la tutan nokton kaj dum la unua maten-
i¸o de la nova tago aûdi¸is ekkrio de Dick.
 Tiu pafilo!
 Kio estas kun ¸i? demandis Chess.
 ¯i havas ar¸entan garnaîon kiel la pafilo de la kanaj-
lo, kiu murdis miajn karajn. [ Pobierz całość w formacie PDF ]