Ĺťeromski S. Trylogia nadmorska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Zmi�owa� si� niemiecki cesarz nad zbiegiem.
Zgromadzi� wojsko niema�e i znowu na Rl�sko, pod Bytom poci�gn��.
Dym d�ugimi smugami znowu p�ynie nad lasy. Jary ogie� w bystrych si� rzekach przegl�da.
Zahucza� Zbigniew W�odzis�awic od wielkiego gniewu szalej�c:
- Albo� i ja nie jestem ze krwie Chrobrego praszczura? Albo � nie ja powinienem ca�� w�a-
da� puScizn�? Moja jest ziemia! Tu w tej piersi nieszcz�snej serce nosi�em dziadowe! Czyny
dziada w tym mieczu zakl�te gnuSniej�. Moja jest ziemia dziadowa! Zabij�! Z diab�em si�
sprz�gn�!
Diab�u dusz� zaprzedam!
- Wstawaj�e, naga pieSni! Odpowiedz!
Dajcie odpowiedx, ludzie pó�nadzy Bytomia! Pó�nadzy ludzie Bytomia w knechty, gale� i ko-
razun� okute, pierS o pierS uderzali. Pó�nadzy ludzie Bytomia brony na Scie�aj otwarli.
Z drzewcem w d�oni skrwawionej szli na wytrwan� z knechtami.
I rzecze cesarz do ksi�cia polskiego, i�e sk�ama�! Nieprawd� jest, jakoby ten lud mo�na z�a-
ma� .
Ka�e cesarz zwin�� chor�gwie i od Bytomia odst�pi�. Poci�gnie zasie nad Odr�, pod G�o-
gów. Ka�e cesarz zak�adników i syna wojewody do machin obl�niczych przywi�za� i na
pierwsze ciosy obro�ców grodu wystawi�.
Raduj si�, serce potomne!
Nie oszcz�dzili g�ogowianie w�asnych synów. Toczyli z wa�ów wielkie m�y�skie kamienie,
a wrz�c� smo�� zlewali g�owy braci, ukropem wyparzali synów oczy.
Patrzy polski królowie w dziwowisko, a postrach w�osy mu je�y. Pada na jego czo�o dostojna
krew zak�adnicza. A Smier� wojewodzica po nocy go ze snu zrywa.
- Szczekaj jeszcze!
- Albo� si� cesarz nie ul�k� widoku? Albo� spod G�ogowa nie uszed�? A gdy pod Wroc�aw
odci�ga� ze zbiedzonymi hufcami, rwa� go jedynow�adca pola�ski pradziadowskim wzorem,
szarpa� go dniem-li, noc�-li, niweczy� jego posi�ki.
Nie masz brodu, gdzieby go nie dopad� i nie bi� - nie masz b�ota w puszczy, gdzieby si� jako
wilk nie czai� i nie topi� strudzonych w nag�ym natarciu - nie masz k�sa chleba, którego by
nie wydar� lub krwi� po ostatni� skibk� nie zbroczy�.
57
A� sam cesarz niemiecki ty� poda�.
A pozostawi� swe wojsko skruszone na pastw� pola�skiego gardziny.
Starszy brat patrzy na kl�sk� oczyma krwawymi. Wielk� wygrane polskich zast�pów za swoj�
wielk� kl�sk� poczyta.
- Szczekaj jeszcze!
- Mówi pieS�: Prze�o�y� starszy brat-wróg siod�o swoje wojenne na grzbiet wypocz�tego ogie-
ra, mocno podci�gn�� popr�gi, krótko przypasa� puSliska. Daleka go czeka wyprawa. Za San-
tok! Za Drze�! Za UScie! Za Nak�o! Poprzez Lipy i Sosny! Poszepta� z ksi�ciem na Nakle,
w pas si� pok�oni� wielkiemu na Kaminie ksi��ciu, czo�em bi� w ziemi� przed Tryg�awem
w Szczecinie. Pop�yn�� na Uznoim, Wolgast i Korenic�.
- Szczekaj jeszcze!
- Nie by�o ju� wieszczego konia w RadgaScie, bo pali�by mu by� kadzid�o i ca�owa� kopyta.
Min�� ju� czas, gdy na ofiar� Radgastowi zabijano biskupów niemieckich. Siad� ju� biskup
Burkard na wieszczunie nie siod�anym, nie kie�znanym, nie ch�ostanym przenigdy - i wyje-
cha� z kontyny. Rwa� si� i stawa� d�ba Swi�ty ogier w szale�stwie. Ale go niemiecki biskup
ujexdzi� pot�n� ostrog�. W�o�yli na bujn� grzyw� niemieckie chom�to. Opasali postronka-
mi i splotem rzemieni. Orze ju� teraz ziemi� niemieck� pod batem niemieckiego rataja wiesz-
czy ko� Swaro�yca.
Chwa�a ci, ksi��! TyS to podjudzi�, podnieci�, podburzy� ksi��tka nadmorskie, weleckie
wiece i miasta, pchn�� je na nowo, �eby na polsk� ziemi� uderzy�. Po spo�u z Niemcami! Po
spo�u z Czechami! Rozedrze� Chrobrego dziedzin�. Siedliska do przyciesi wypali�, zamki
nad wodami wy�ama� i g�ownie ich rozwlec po bagnie, ludzi poku� w p�onice i kupcom na
wieki w niewol� zaprzeda�. Chwa�a ci, ksi��!
Chodzi Olbracht Niedxwiedx po Zaborzu, lasy depce, plemionka weleckie za gard�o chwyta
i dusi. Zdusi Hewelan, idzie na Sprewian, zdusi Kopanickich, idzie na Wkranów. Poci�ga
nozdrzami zapach poprzez puszcze, jako te� to woniej� zanoteckie lipy. Miód s�owia�ski
daleki do nozdrzy Niedxwiedzia wiatr niesie. Wsie Niedxwiedx wypala, lud t�pi lub ku
wschodowi wyp�dza. JeSli S�owianin idzie boczn� drog� - na ga��x! A gdy wojna wybucha,
idzie S�owianin z cesarzem Henrykiem i z cesarzem Konradem na Polsk�. Daremne twoje
trudy, o ksi��!
Rzuci� si� ze swego G�ogowa Krzywousty wojownik, obj�� ca�e Mazowsze, zdoby�, zburzy�
i spali� krwawe Nak�o i UScie. Rozgromi� liczne rzesze Pomorzan. Dosi�gn�! Belgradu i bra-
my Ko�obrzega zwyci�sk� wyr�ba� siekier�.
Przeszed� odrza�sk� zatok�, tamten brzeg osadzi� i a� do Sprewy w dziedziny Niedxwiedzia
si� wora�. TyS to, o ksi��, rozp�ta�!
Tysi�ce w ziemi polegn�, tysi�ce pójd� w niewol�. TyS to rozpocz�� ten straszny, bezlitosny,
wieloletni bój wroga-brata z Pomorzem.
TyS wzmóg� pot�g� wroga-brata...
Skin�� r�k� królewic, �eby wieszczbiarz precz z tej izby uchodzi�.
A gdy si� tamten oci�ga, chwyci� go za piersi i na ziemi� obali�, �eby nog� rozdepta� jego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook; do ÂściÂągnięcia; pdf; pobieranie; download

Linki

Search